(Aluminium-oxyd, Aluminium sesquioxyd of Aluinaarde). Verbinding van aluminium met de zuurstof AlO3.
Om amorphe Alumina of aluinaarde te bereiden praecipieert men eene aluinoplossing met overvloedige koolzure soda, wascht den witten geleiachtigen neerslag van aluinaardehydraat, die echter altijd een weinig basisch zwavelzure aluinaarde bevat, met veel water uit, lost hem in zoutzuur op en precipiteert het aluinaardehydraat met overvloedige ammonia liquida; men wascht den neerslag met kokend water goed uit, en droogt en gloeit hem; er blijft dan zuivere aluinaarde terug. Nog gemakkelijker verkrijgt men de aluinaarde door het gloeien van ammoniakaluin; men moet hierbij echter de hoogst mogelijke hitte aanwenden, en desniettemin bevat zij altijd nog eenig zwavelzuur.De amorphe aluinaarde is een wit in water oplosbaar poeder; is zij niet tot roodgloeihitte gebracht, dan wordt zij gemakkelijk in de oplossingen van potassa-, soda-, baryt- of strontiaanhydraat en bij geringe hoeveelheden zelfs in geconcentreerde ammonia opgelost; zoodanige verbindingen der aluinaarde met de alkaliën kunnen in kristallen bereid worden en komen als zoodanig in de natuur voor; de in regelmatige octaëders gekristalliseerde Spinel is eene verbinding der aluinaarde met magnesia. De niet sterk gegloeide alumina is ook in zuren oplosbaar, waardoor zouten ontstaan, die allen eene zure reactie bezitten. De gegloeide toonaarde is in oplossingen van alkaliën of zuren slechts moeielijk oplosbaar; verhit men ze echter met de alkaliën tot de roodgloeihitte, of digereert men ze langen tijd met geconcentreerd zwavelzuur'‘ danvereenigt zij zich daarmede.
De aluinina komt in de natuur gekristalliseerd voor, en vormt, wanneer zij fraai gekleurd is, zeer kostbare edelgesteenten, die al naar hunne kleur verschillende namen dragen: de in de natuur voorkomende blauw gekleurde alumina heet saphyr, de rood gekleurde robijn; deze kleuren zijn een gevolg van geringe hoeveelheden bijgemengd metaaloxyd. De ondoorzichtige natuurlijke alumina heeft den naam van korund verkregen; zij is na den diamant en het boor de hardste van alle bekende stoffen, en men gebruikt ze daarom voor het polijsten van het glas en van de edelgesteenten. De onreine, ijzeroxyd en kiezelzuur bevattende korund, die hiertoe gebruikt wordt, draagt den naam van smirgel.
De alumina heeft een vrij hoog spec. gewicht, namelijk 3,9. Zij is bij de hitte, die in ovens bereikt kan worden, onsmeltbaar; in de vlam van het knalgas smelt zij daarentegen tot een kleurloozen ondoorzichtigen kogel, die bij bekoeling dikwijls een kristallijne structuur aanneemt.
