AFSLECHTEN, (slechtte af, heeft en is afgeslecht), oneffenheden aan de oppervlakte wegnemen;
— (metaalbewerking) gedreven metalen voorwerpen door een luchtig kloppen aan de buitenste oppervlak te met een daartoe ingerichten gepolijsten hamer gladhameren;
— (scheepsbouw) (de spanten van een schip dat in aanbouw is) de oneffenheden af- en bijhakken om de buitenhuid te kunnen aanbrengen;
— (zeevaart) (eene onstuimige zee) slechten, effener, stiller, minder onstuimig maken : die slagregen zal de zee wel wat afslechten;
— afslechten, (zeew.) (van eene onstuimige zee) effener, stiller worden, verminderen in onstuimigheid, bedaren : de zee slecht af; is al vrij wat afgeslecht;
— (gew.) het land, den grond afslechtm, de hoogten wegnemen, effen maken. AFSLECHTING, v.