Technische encyclopedie

Winkler Prins (1975)

Gepubliceerd op 23-12-2024

BOUWKUNDE

betekenis & definitie

(Fr.: génie civil, technique de la construction; Du.: Baukunst; Eng.: art of building), een constructieve wetenschap die de kennis betreffende het maken van gebouwen omvat; kennis van bouwfysica, bouwmaterialen en bouwconstructies vormen er de voornaamste onderdelen van. De theoretische grondslag der bouwconstructies is gelegen in de technische mechanica, speciaal de statica.

Het ontwerp en de constructie van sluizen, bruggen, viaducten enz. rekent men tot de weg- en waterbouwkunde; ook hiervoor is de kennis van grondwerk, fundering en bouwconstructies nodig, zodat er een gemeenschappelijk gebied is dat men wel met algemene bouwkunde aanduidt. Overigens worden alle op constructie berustende wetenschappen, gebaseerd op de technische mechanica, met bouwkunde aangeduid: werktuigbouwkunde, scheepsbouwkunde, mijnbouwkunde enz. Anderzijds heeft de bouwkunde een aanrakingsvlak met de kunst in het streven ‘mooie’ gebouwen te maken, aangeduid met architectuur, met bouwkunst in België, waar de term bouwkunde meer de weg- en waterbouw betreft die onderverdeeld wordt in militaire en burgerlijke (civiele) bouwkunde. Voorts zie Civiele techniek.

< >