eig. in rouw gedompeld zijn, doch veelal in ironische of schertsende zin gebruikt, met betr. ook tot weinig ernstige gevallen van het dagelijks leven. In bijbeltaal wordt de mens gelijkgesteld met stof en as vanwege zijn nietigheid in vergelijking met de Almachtige.
De Israëlieten bestrooiden ten teken van rouw en verootmoediging zich het hoofd met as, waarbij zij zich tevens hulden in een zak, d.i. een zwart haren kleed zonder mouwen, alleen met armsgaten; zie bijv. Esther 4:1: „Als Mordechai wist al wat er geschied was, zo verscheurde Mordechai zijn klederen, en hij trok enen zak aan met as”; 4:3: „(Er) was een grote rouw onder de Joden: velen lagen in zakken, en as”. Fr. faire pénitence dans le sac et dans la cendre; Hd. in Sack und Asche trauern; Eng. to do penance of to repent in sackcloth and ashes.
