is een tijdstip uit een andere tijdrekening dan wij nu hanteren. Volgens onze tijdrekening is het vijf uur in de middag.
De uitdrukking is ontleend aan de bijbelse gelijkenis van de wijngaard (Mattheüs 20).Het verhaal gaat als volgt. Een wijnboer huurt ’s morgens vroeg arbeiders voor zijn wijngaard, die op het eerste uur beginnen te werken; de uren van de joodse werkdag werden geteld vanaf zeven uur ’s ochtends. Als dagloon wordt het bedrag van één penning afgesproken. Op het derde uur negen uur volgens onze telling — huurt de wijnbouwer opnieuw enkele arbeiders, en dat herhaalt zich op het zesde, negende en elfde uur. De joodse werkdag eindigde op het twaalfde uur, dus de laatst ingehuurde arbeiders hebben nog maar één uur te werken. Aan het eind van de dag blijkt dat de mannen van het elfde uur precies evenveel betaald krijgen als die van het eerste uur: één penning.
