De metten zijn de eerste kerkelijke gebedstijden van de dag. Ze worden ’s nachts gebeden.
Het woord is afgeleid van het Latijn: matutina hora (= vroeg uur). De metten bestaan meestal uit drie onderdelen (‘nachtwaken’), die op hun beurt elk weer een aantal psalmen, lezingen en beurtzangen bevatten. Van alle gebedstijden duren de metten het langst. Ongeduldige monniken hadden wel eens de neiging de metten af te raffelen, en leverden daarmee de stof voor deze beeldspraak. Betekenis: iets snel en kordaat afhandelen.
