Bevlogenheid is een psychologische toestand die negatief samenhangt met burn-out. Medewerkers faciliteren en stimuleren om te werken aan bevlogenheid kan bijdragen aan het voorkomen van burn-out en daarmee ook aan het verbeteren van de duurzame inzetbaarheid.
Bevlogenheid wordt gekenmerkt door vitaliteit, toewijding en absorptie. Vitaliteit duidt op het bruisen van energie, je sterk en fit voelen en het beschikken over een grote mentale veerkracht en veel doorzettingsvermogen. Toewijding staat voor een sterke betrokkenheid bij het werk dat als nuttig, zinvol, inspirerend en uitdagend wordt ervaren en dat een gevoel van trots en enthousiasme oproept. Absorptie gaat om het helemaal opgaan in het werk, waarbij de tijd stilstaat en het moeilijk is er jezelf los van te maken.
Burn-out en bevlogenheid zijn in de beleving van werknemers vaak tegenpolen van elkaar. Een werknemer die zich niet opgebrand voelt is echter nog niet bevlogen en een niet-bevlogen werknemer hoeft allerminst opgebrand te zijn. Onderzoek bevestigt dit, maar wijst ook op het feit dat bevlogenheid en burn-out elkaar in de tijd af kunnen wisselen: iemand die bevlogen is kan ook geleidelijk aan in een burn-out terecht komen en iemand die hersteld is van een burn-out kan ook weer bevlogen raken. Vitaliteit en daarmee ook een goede gezondheid, zijn echter wel voorwaarden om uiteindelijk de fase van bevlogenheid te bereiken.
De eerste die bevlogenheid in wetenschappelijke zin omschreef was William Kahn. Volgens hem zetten mensen, indien ze bevlogen zijn, al hun fysieke en mentale capaciteiten, mogelijkheden en talenten in om hun rol op het werk zo goed mogelijk te vervullen. Bevlogen werknemers spenderen veel energie aan hun werk en drukken er een persoonlijk stempel op.
