De naam Erigeron is samengesteld uit eri: vroeg, en geron: grijs, en slaat op het grijze zaadpluis dat spoedig na de bloei in grote hoeveelheden verschijnt. De Grieken, waaronder Dioscorides, kenden een plant met de naam erigeron, maar daarmede bedoelden zij het Klein kruiskruid (Senécio vulgáris), dat eveneens een grijsachtige zaadpluis voortbrengt. De oude benaming Grijscruydt bij Dodonaeus behoeft dan ook geen nadere uitleg.
Naar de scherpe smaak kreeg zij de naam Scherpe fijnstraal, hetgeen ook tot uitdrukking komt in de Latijnse soortnaam acer, dat scherp, bijtend beduidt. Naar de fijnheid van de in een straal geplaatste lintbloemen kreeg het geslacht de naam van Fijnstraal. De namen Donderzaad, Blauw bijtend donderkruid, Blauw bijtend donderzaad, kreeg deze soort omdat men beweerde dat men, wanneer de plant aan deuren en vensters hing, geen blikseminslag te vrezen had. De toevoegingen blauw en bijtend wijzen op de kleur van de bloem en de scherpe, bijtende smaak van het kruid, zoals we reeds hierboven hebben vermeld.
Eertijds gebruikte men deze plant als huismiddeltje tegen maagzuur en als middel om het urineren te bevorderen. Omdat men geloofde dat men betoverde of behekste kinderen met dit kruid kon bevrijden, legde men delen van de plant in het bed of in de wieg.
