o., (Oudned. recht) de getuigenis van zeven personen.
(e) Het zeventuig was een het gerecht bindende verklaring, die de zeven naastgelegen geërfden verplicht waren te geven over het recht op een onroerend goed, of, bij dijkzaken e.d., de zeven naastgelegen gehoefslaagden, d.w.z. onderhoudsplichtigen, ter aanwijzing van het land waarop de verplichting tot onderhoud van het onderhavige dijkvak of een ander waterstaatswerk rustte. Het zeventuigproces stond tegenover de kenningsprocedure, waarbij een inquisitoriaal onderzoek in moderne zin werd ingesteld.
LITT. A.de Goede, Oudned. procesrecht. Westfriesche rechtsgesch. in (1948).
