Amerikaans fysioloog, *19.11.1915 Burlingame, ♱9.3.1974 Miami. Sutherland werd in 1953 hoogleraar farmacologie aan de universiteit van Cleveland en in 1963 hoogleraar fysiologie aan de Vanderbilt Universiteit in Nashville.
Hij richtte zijn onderzoek vooral op de hormonen. Hij ontdekte in 1957 dat het hormoon adrenaline, geproduceerd door het merg van de bijnier, pas actief wordt nadat het gestimuleerd is door de afscheiding van adenosinemonofosfaat, een tot dan onbekende stof. Dit vormde de basis van zijn theorie dat andere hormonen in wezen op analoge wijze geactiveerd worden. Sutherland kreeg in 1971 de Nobelprijs voor geneeskunde.
