naam van een serie Amerikaanse raketten waarmee bemande ruimtevaartuigen gelanceerd kunnen worden. Men onderscheidt in principe twee typen, de Saturnus-I en de Saturnus-v.
De Saturnus-I is een tweetrapsraket (50 m lang, massa ca. 560 t), waarvan de eerste trap wordt aangedreven door acht normale brandstof gebruikende motoren. De tweede trap gebruikt vloeibare waterstof als brandstof. De Saturnus-IB kon een nuttige lading van 14,5 t in een baan om de aarde brengen. De Saturnus-V, die gebruikt werd voor de bemande maanvluchten, is een drietrapsraket. De eerste trap heeft vijf motoren die normale brandstof astronomisch teken ♄ schijnbare middellijn 15"—20"werkelijke middellijn 112000 km afplatting 11000 km grootste helderheid - 0,4m albedo 0,42 massa 95 x massa aarde gemiddelde dichtheid 0,71 temperatuur van de oppervlakte -140 °C rotatieperiode om eigen as 10,7h halve grote as Saturnusbaan 9, 54 AF (= 1426 mln. km)
excentriciteit 0,056 helling baan ten opzichte van de ecliptica 2,49“ lengte perihelium 91°28,8’ lengte klimmende knoop 113°12’ siderische omlooptijd 29,46 jaar synodische omlooptijd 377 dagen 16 uur afstand aarde 1250-1650 mln. km gebruiken (totale stuwkracht ca. 3400 tf gedurende 150 s); de tweede trap heeft vijf motoren die vloeibare waterstof als brandstof gebruiken (totale stuwkracht 150 tf gedurende 190 s); de derde trap is vrijwel identiek aan de tweede trap van de SaturnusIB. De totale lengte van de Saturnus-v met de Apollo 11 was 111 m en de startmassa was ca. 2940 t. Ook het ruimtestation Skylab is met een Saturnus-v gelanceerd. Apolloproject.
