in 1926 opgerichte school van linguïsten, met als voormannen R.Jakobson en N. Troebetzkoj.
De Praagse Kring heeft het structuralisme in de taalwetenschap nader uitgewerkt.Hij beschouwde de taal als een functioneel systeem met als doel de totstandbrenging van communicatie. Grote aandacht kreeg de klanksystematiek, waar systematisch onderscheid werd gemaakt tussen fonetiek en fonologie (functionele klankleer). Men oordeelde dat niet het geluidsmateriaal als zodanig het vormaspect van de taal bepaalt, maar veeleer de wijze waarop de klankverschillen in de woordvormen systematisch worden gebruikt. Het complementair zijn van diachronie en synchronie is met de Praagse Kring ook voor de geesteswetenschappen een centraal kennistheoretisch probleem geworden, formalisme.
LITT. J.Vachek, The linguistic school of Prague (1966).
