Wat is de betekenis van fonetiek?

De fonetiek is het studiegebied binnen de taalkunde dat zich bezighoudt met het geluid in menselijke spraak. Het richt zich op de fysieke eigenschappen van spraakgeluiden, zoals de manier waarop geluiden worden geproduceerd, overgedragen en waargenomen. Fonetiek onderzoekt de anatomie en fysiologie van spraakorganen, geluidsgolven, articulatie, kla...

fonetiek - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) de wetenschap die zich bezig houdt met de bestudering van de fysiologische, fysische en perceptieve aspecten van spraak ♢ Binnen de fonetiek is het van groot belang een duidelijke schriftelijke weergave voor spraakklanken te hebben. Woordher...

[v. Gr. phoonètikos], ook: fonetica oorspr.: het proefondervindelijk onderzoek der spraakklanken; thans verstaat men onder fonetiek (korte term voor fonetische wetenschappen) de bestudering in ruime zin van het mechanisme van spreken en verstaan.

leer van het juiste stemgebruik (muz.); klankleer van een taal

fonetiek - Het bestuderen van de productie, overbrenging, perceptie, classificatie en fysieke en akoestische eigenschappen van spraakklanken en hoe die zijn georganiseerd binnen taal. Gebruik 'fonologie' voor de bestudering van geluidspatronen en taalsystemen.

zie klankleer en klankschrift,.

klankleer, wetenskap wat hom besig hou met die vorming en uitspraak van spraakklanke.

klankleer, fonetisch, volgens de klank; fonetisch schrift: schrijfwijze, die zo nauwkeurig mogelijk de uitspraak der letters weergeeft

(<Fr.-Gr.), v., 1. (muz.) leer van het juiste stemgebruik; 2. deel der taalwetenschap dat zich bezighoudt met de physische en physiologische bestudering der spraakklanken. FONE'TISCH, bn. bw., 1. betrekking hebbende op de spraakklanken: de fonetische geschiedenis der Engelse taal; 2. volgens de spraakklanken: fonetisch schri...