plaquettepenning

betekenis & definitie

m. (-en), twee aparte, veelal in zilver gegoten platen naar gedreven modellen, die in een ring bij elkaar zijn gevoegd. De plaquettepenning werd m.n. te Amsterdam in de 17e eeuw toegepast als procédé, o.a. door P. van Abeele, J.Lutma sr. en jr. en W.Muller.