[Fr.], v./m. (-s),
1. penningvormig voorwerp van gips enz. met eenzijdige reliëfafbeelding; gedenkplaat;
2. dun boekje in fraaie uitvoering, b.v. dichtbundeltje. In de renaissance werden m.n. in Noord-Italië veel plaquettes naar antieke gemmen en prenten van tijdgenoten vervaardigd door o.a. A.Riccien V. Belli. Zij dienden ter versiering van o.a. boekbanden en wapens. In Nederland werden in de 16e en 17e eeuw grotere zilveren plaquettes gemaakt, door o.a. P.van Vianen.
LITT. J.W.Frederiks, De meesters der plaquettepenningen (1943).
