[Fr.], v./m. (-s),
1. plaat; ruitof stervormige decoratie; plaat voor wandversiering, b.v. van zilver of faïence, grote plaquette;
2. (tandheelkunde) (ook: plak) aanslag op tanden en kiezen, bestaande uit voedselresten waarin zich bacteriën vermenigvuldigen, hetgeen kan leiden tot tandbederf ( cariës);
3. (bacteriologie) helder plekje in een vlakke bacteriecultuur (b.v. in een petrischaal) ontstaan doordat plaatselijk bacteriolyse (oplossen van bacteriën) is opgetreden onder invloed van de activiteit van bacteriofagen.
