ongelijk (o.)

betekenis & definitie

omstandigheid dat men geen gelijk, de waarheid of de billijkheid niet voor zich heeft: hebben; de afwezigen hadden -, zij waren ten onrechte, tot hun schade weggebleven; iemand geven, hem in het ongelijk (o.) stellen, zeggen dat hij verkeerd gehandeld of geoordeeld heeft; ik geef hem geen -, ik ben het met zijn meningen of handelingen eens; evenzo: de gebeurtenissen stelden hem in het wat gebeurde deed blijken dat zijn mening verkeerd was: procederen op kosten van ongelijk (o.), wie ongelijk heeft moet de kosten van het proces betalen.