m. (-logen), beoefenaar van de lexicologie.
lexicon,
o. (-s, lexica), 1. vroeger verzameling woorden of spreekwijzen op een bepaald gebied (b.v. drama, dialect), thans wetenschappelijk woordenboek;
2. (oneig.) encyclopedie;
3. woordenschat (van een bepaalde schrijver).
lexicostatistiek,
v., statistische vergelijking van het woordbezit van talen of dialecten.
