v. (-en), (hist.) vrouw, gehuurd om bij begrafenissen te schreien.
(e) Klaagvrouwen beweenden de doden, zittend op de grond, in rouwgewaad en met loshangend haar. Begeleid door fluitspelers prezen zij de deugden van de overledene. Zij kwamen voor o.m. in het oude Egypte en Mesopotamië; ook de bijbel kent deze vorm van dodenklacht (Jer.9,16; Matt.9,23).
