Amerikaans (blues)zanger/gitarist, *16.9.1925 Itta Bena. Na een zwervend muzikantenbestaan behaalde King na ca. 1945 zijn eerste successen met de groep The Beale Streeters (met o.a.
Johnny Ace en Junior Parker) in Memphis. Daar trad hij ook regelmatig op in het radioprogramma van Sonny Boy Williamson n en kreeg hij zijn artistennaam B(lues) B(oy) King. Rond 1950 maakte King zijn eerste plaatopnamen en sindsdien is zijn leidende positie onder de blueszangers onaangetast. Zijn muziek wordt gekenmerkt door een ingehouden, gedreven zang en markante striemende soli (veel glissandi, schel tremolo) op de elektrische gitaar, die van grote invloed zijn geweest. Na ca. 1965 werd hij ook in blanke kringen zeer populair. Hij maakt nog steeds veel plaatopnamen.
King wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste vormgevers van de moderne elektrischegitaarstijl. Nummers: Three o’clock blues (1950), Woke up this morning (1953), Everyday I have the blues, Ten long years (1955), Sweet little angel (1956), Don’t answer the door (1966), The thrill is gone (1970). LP’s: Live at the Regal (1965), Blues is King (1967), Guess who (1973).
