v./m. (g. mv.), in het oude Egypte ben. van het levensprincipe in de mens.
(e) Het woord ka is moeilijk te vertalen, doordat het een zeer complex begrip is. De ka is wel omschreven als dubbelganger (de ka die de mens bij de geboorte ontvangt, heeft dezelfde gestalte als hijzelf), of als een soort beschermgeest, of als een onpersoonlijke kracht in de mens. In elk van deze opvattingen zit iets waars. Het lijkt erop dat de ka eerst na de dood zijn belangrijke functies kreeg: sterven heette wel tot zijn ka gaan. De ka bleef bij de dode in het graf, in tegenstelling tot de →ba, die in en uit kon gaan. Ook de goden hadden hun ka, of zelfs meer dan één. Het éne begrip werd dan in een aantal eigenschappen onderscheiden: kracht, voorspoed, levensduur, roem, zien, horen, kennen enz.
LTT. U.Schweitzer, Das Wesen des Ka (1956).
