[Tu. jengi tsjari, nieuwe troep], m. (-saren), Turks militair keurkorps van infanteriesoldaten.
(e) De janitsaren werden als keurkorps gevormd in 1329 uit christelijke krijgsgevangenen die tot de islam waren overgegaan. Vanaf de 15e eeuw werden de janitsaren gerekruteerd uit de kinderen die de christelijke Balkanbevolking moest afstaan. Aan het einde van de 16e eeuw verloren zij het karakter van een elitekorps. Steeds vaker deden zich muiterijen voor, die sterk bevorderd werden door de grote invloed van de →bektasjis. Tenslotte trokken de janitsaren op de Balkan zich zo weinig aan van de sultan, dat zij voor eigen rekening Servië gingen afstropen. Sultan Selim ui (1789—1807) bond de strijd tegen hen aan en zijn opvolger Makmoed II (1808—39) slaagde erin hen te vernietigen.
LITT. R.Lachmann (red.), Memoiren eines Janitscharen (1975).
