v., (ook: isagoge), onderdeel van de christelijke theologie dat zich bezighoudt met het onderzoek naar het ontstaan van de afzonderlijke bijbelboeken, de canongeschiedenis en de geschiedenis van de tekst.
(e) Als grondlegger van de inleidingswetenschap geldt de Duitse theoloog J.G.Eichhorn, die de historisch-kritische bijbelwetenschap van zijn tijd samenvatte. De resultaten werden bij het NT vooral gebruikt om de historische Jezus te benaderen; bij het OT werd vooral aandacht geschonken aan de litteraire genres, →hermeneutiek, →Vormgeschiedkundige School.
LITT. A.Klijn, De wordingsgeschiedenis van het NT (1965); T. Vriezen en A.van der Woude, Literatuur van Oud-Israël (4e dr. 1973).
