bn. en bw. (-er, -st),
1. halsstarrig, onverzettelijk (van personen);
2. met onverzettelijkheid, zonder aflaten volgehouden: een — gevecht; hardnekkige tegenstand; (van kwalen enz.) die niet willen wijken: een hardnekkige koorts; een hardnekkige hoestbui;
3. bw., op halsstarrige wijze: — loochenen.
