eigenlijk: Heinrich Loriti, Zwitsers humanist, taalgeleerde en muziektheoreticus, *?.6 .1448 Mollis (kanton Glarus), ♱28.3.1563 Freiburg im Breisgau. Glareanus onderhield een levendige correspondentie met vele geleerden.
In 1512 werd hij door keizer Maximiliaan tot ‘poeta laureatus’ verheven. Onder zijn vele geschriften nemen de muziektheoretische verhoudingsgewijze een geringe plaats in, maar zij hebben grote invloed uitgeoefend. Zijn Dodekachordon (tussen 1519—39 geschreven; in 1547 gedrukt) bepleit, in plaats van de acht traditionele kerktoonsoorten, het gebruik van twaalf diatonische toonsoorten en legt voor het eerst de toonafstanden van de groteen kleine-tertstoonladders theoretisch vast. Glareanus redigeerde ook uitgaven van de gedichten van Horatius en van de filosofische geschriften van Boëthius. Uitgaven: Dodekachordon, facsimile van de druk van 1547 (1969), Eng. vert. door C.A.Miller (1965); Briefe Glareanus’ aus 1538—1550an J.Aal, door E.Tatarinoff (1895).litt. W.Heckenbach, Rheinische Musiker (in: Beitr. zur Rheinischen Musikgesch., 1966).
