Roger, Frans filosoof en politicus, *17. 7.1913 Marseille. Garaudy was sinds 1945 lid van het Centraal Comité van de Parti Communiste Français (PCF) en sedert 1956 van het politieke bureau van de PCF.
Hij ontwikkelde zich na de Tweede Wereldoorlog tot de ideoloog van het Franse communisme. Hij trachtte marxisme en christendom met elkaar te verzoenen, omdat hij gelooft in de zin van een wederzijdse bevruchting: het geloof geeft aan het socialisme zijn transcendente, profetische dimensie; anderzijds moet het socialisme aan het geloof de militante historische dimensie geven, zodat het geloof geen opium wordt, maar zuurdesem blijft. In 1965 werd hij hoogleraar te Poitiers. Garaudy reageerde zeer fel op de inval in 1968 van de landen van het Warschaupact in Tsjechoslowakije. Hij wilde het marxisme niet meer als partijideologie, maar als kritische filosofie laten fungeren. Dientengevolge werd hij in 1970 uit de Franse communistische partij gestoten.
Werken: Les origines frangaises du socialisme (1949), Grammaire de la liberté (1950), Théorie matérialiste de la connaissance (1953), Marx (1964), Marxisme au XXme siècle (1966), Tour un modèle frangais du socialisme (1968), Le grand tournant du socialisme (1969), Toute la vérité (1970), Reconquête de l’espoir (1971), L’alternative (1972), Danser sa vie (1973; Ned. vert. Leven is dansen, 1975), Parole d’homme (1974; autobiogr.; Ned. vert. Het hart op de tong, 1976); Pour un dialogue des civilisations (1977).
