v./m., onderdeel van de psychologie dat zich bezighoudt met de menselijke psychische functies.
(e) De functieleer omvat een aantal specialismen, waarvan de voornaamste zijn de denkpsychologie, de leerpsychologie, de leer van de motivatie, de taalpsychologie en de waarnemingsleer. In de functieleer bekijkt men het menselijk functioneren onder algemeen gezichtspunt, d.w.z. niet met het oog op individuele verschillen. Daar de functieleer zich voornamelijk bedient van experimentele methoden, werd zij vroeger ‘experimentele psychologie’ genoemd. Nu in andere gebieden van de psychologie ook algemeen gebruik gemaakt wordt van experimentele methoden, geeft men in de Nederlandse psychologie de voorkeur aan de naam functieleer.
