Indonesisch eiland behorend tot de prov. Nusa Tenggara Timur, ca. 14.250 km2, ca. 1,3 mln. inw.
Hoofdstad: Ende. De bodem van Flores bestaat voor 80% uit jongvulkanische formaties met enkele actieve vulkanen (Potyo Mandasaure; 2382 m). Beroemd zijn drie verschillend gekleurde kratermeren van de Kelimutu (rood, groen en blauw). West-Flores draagt de naam Manggarai. Het eiland vormt wat de bevolking betreft een overgangsgebied tussen de Maleise kenmerken (m.n. in Manggarai) en Melanesische invloeden. Op de handelsplaatsen aan de kusten hebben kolonisten zich met de oorspronkelijke bevolking vermengd.
Van de bevolking is 50% rooms-katholiek. Ende is sedert 1961 zetel van een aartsbisschop. De bevolking kan door de aanplant van een weinig rijst (ladangbouw), maïs, koffie, en door enige veeteelt moeizaam in haar levensbehoeften voorzien. Flores beschikt over goede natuurlijke havens (visserij, kustvaart) en een vliegveld bij Maumere.De ontdekkers van het eiland gaven er de naam Cabo de Flores (Bloemenkaap) aan, later teruggebracht tot Flores. Van 1550-1859 was Flores Portugees, vanaf 1907-48 Ned.
