[Eng.], onderzoekmethode in de culturele antropologie, waarbij een reeks samenhangende gebeurtenissen over langere tijd onderzocht wordt. Met behulp van deze methode verwerft de antropoloog inzicht in ontwikkeling en structuur van bepaalde processen; bovendien wordt duidelijk welke (vaak zeer uiteenlopende) invloeden hierop inwerken.
Hoewel de methode in eerste instantie ontwikkeld werd door M.Gluckman, is ze vooral bekend geworden door het werk van J. van Velsen, die haar ‘situationele analyse’ noemt. LITT. J.v. Velsen, The politics of kinship (1964); A.L.Epstein, The craft of soc. anthrop. (1967).
