m. (-s),
1. drinkgerei dat gewoonlijk de vorm van een afgeknotte kegel heeft kelk) van metaal, hout, glas, steen of een kunststof: een beker wijn; een beker melk; fig. met betrekking tot iets dat men geniet of ondergaat: de beker van het genot, de beker der schande; de drinken (ledigen), de beproeving aanvaarden die ons opgelegd is;
2. voorwerp dat in vorm met een drinkbeker overeenkomt: goochelbeker; de beker van een trompet; trechter van enig geluids- of opneemtoestel; (plantkunde) bladachtig orgaan van de bekerplant enz. kelk.
