[Gr. autos, eigen, kefale, hoofd], bn., zelfstandig; gezegd van zekere oosterse kerken die niet onder de patriarchen van Konstantinopel, Alexandrië of Antiochië vallen.
Tot de autocefale kerken rekent men in de orthodoxie die kerken die door de andere orthodoxe kerken als onafhankelijk worden erkend wat betreft bestuur en administratie. Er zijn thans 14 autocefale kerken, te weten 4 oude patriarchaten (Konstantinopel, Alexandrië, Antiochië, Jeruzalem), 5 jonge patriarchaten (Moskou, Georgië, Bulgarije, Roemenië, Servië) en 5 niet-patriarchale kerken (Griekenland, Cyprus, Polen, Tsjechoslovakije, Albanië).
LITT. F.Heiler, Die Ostkirchen (1971).
