affige'ring, v., de aanhechting aan woorden van affixen: voorvoegsels of prefixen, invoegsels of infixen en achtervoegsels of suffixen.
Affigering is een van de meest voorkomende procédés van woordvorming. Niet alle talen maken er in dezelfde mate gebruik van. In vele Indonesische talen is affigering het voornaamste procédé van woordvorming; in het Chinees daarentegen komt affigering veel minder voor. Ned. voorbeelden van een voorvoegsel: be- in begieten, van een achtervoegsel: -te in koelte. Invoeging komt in vele talen voor, maar in het Ned. zelden. Voor de vorming van frequentatieven dient het invoegsel -el- of -er-, b.v. naast schuiven, schuifelen en naast mekken, mekkeren.
