vibrato

betekenis & definitie

(het laten horen van een) trillende toon

uitspraak
[vie-bra-to]

citaat
“Ook DiDonato zong haar drie grote duetten in de opera met volledige controle over haar stem en veel passie, zonder ergens te forceren. Haar snelle vibrato zorgde voor een mooi contrast met de dramatische Norma van Radvanovsky.”
Bron: vibrato wordt vaak als bijwoord gebruikt: het betekent dan ‘trillend’, ‘met trillende toon’. Als zelfstandig naamwoord duidt vibrato het (laten) trillen van een toon aan. We moeten bij ‘trilling’ overigens niet denken aan onzekerheid bij zangers, violisten en andere muzikanten: vibrato is een positieve term voor subtiele wisselingen in toonhoogte of -sterkte; de klank wordt er intenser van.
Vibrato is een Italiaans woord voor ‘trillend, krachtig’ en is terug te voeren op het Latijnse werkwoord voor ‘trillen, zwaaien’: vibrare. Daaraan dankt het Nederlands ook woorden als vibrator ‘trillend apparaat’ en vibreren ‘trillen’.