(Beverweertseweg 60), gelegen op de rechteroever van de Kromme Rijn, is nu een internationale school. Een uit het midden van de 13de eeuw stammende rechthoekige woontoren vormt de kern van het gebouw.
Waarschijnlijk nog in diezelfde eeuw verrezen als deel van de ommuring de twee vierkante hoektorens aan de kant van de Kromme Rijn (de achterkant).Het huidige gebouw bewaart nog resten van de ommuring en van de verbindingsmuren met de woontoren. Van de 14de tot de 17de eeuw werd de kern geleidelijk door woonvleugels omringd en ingebouwd. H.J.C.J. van Heeckeren van Enghuizen liet het onregelmatig gevormde kasteel in de periode 1835 tot 1862 moderniseren naar ontwerp van C. Kramm. Zo ontstond het huidige regelmatige, maar nog steeds kasteelachtige landhuis met neogotische detaillering, zoals gekanteelde borstweringen, arkeltorentjes, boogfriezen en spitsboogvensters. Tussen de torens werd op de hoofdverdieping een balkon met gietijzeren balustrade aangebracht.
De ingangspartij aan de oostzijde werd vernieuwd en kreeg een bordes en dubbele gebogen trap. Boven de ingang plaatste men een gevelsteen die niet alleen naar de verbouwing verwijst, maar ook naar de stichting (1200). De 19de-eeuwse buitenbepleistering werd in 1934 grotendeels verwijderd. De voegen die in het baksteenwerk waren aangebracht, ter nabootsing van natuursteenblokken, lieten echter hun sporen achter. In 1958-'59 vond de verbouwing tot school plaats, naar ontwerp van W. van der Horst. Van de in neogotische en in andere ‘neostijlen’ ingerichte interieurs bleef een deel bewaard. Bij de 19de-eeuwse verbouwing van het kasteel werden de gebouwen van de voorburcht gesloopt en werd de gracht rond het huis gedempt ten behoeve van een groot landschapspark.
Over de tot serpentinevijver vergraven gracht liggen twee gietijzeren bruggen. In 1847 verrees ten oosten van het huis, bij het begin van de oprijlaan, het nog bestaande, rechthoekige, gepleisterde koetshuis. Bij de ingang aan de Beverweertseweg staat een smeedijzeren toegangshek.
