('t Zand 37) . Restant van het in 1399 gestichte St.-Agathaklooster. De eenbeukige kapel met driezijdige koorsluiting werd in 1408-'10 gebouwd als dubbelkapel, net als de Agnietenkapel in de stad Utrecht.
Aanvankelijk was de gehele kerk door middel van een houten vloer in een beneden- en een bovenruimte gescheiden. In 1463 werd in de drie westelijke traveeën een nonnengalerij aangebracht, gedragen door achtkante zuilen en netribgewelven waarmee de voor leken bestemde benedenruimte in drie beuken werd verdeeld. Het koorgedeelte werd door het wegbreken van de houten vloer een ongedeelde ruimte. Thans bevindt zich hier echter weer een houten tussenvloer. Bij restauratie in 1969-'72 werden de nonnengalerij, het houten tongewelf van de bovenkerk, de gotische venstertraceringen en het omstreeks 1800 verdwenen torentje op het dak gereconstrueerd. In haar grootste omvang besloeg het St.-Agathaklooster het gehele terrein binnen het Grote Spui, de stadsmuur, de St.-Agathastraat en 't Zand. In de moderne aanbouw tegen de noordzijde van de kapel is een fragment van de voor het overige verdwenen kloostergebouwen opgenomen.
