Eese is afgeleid van Ehze wat ‘een gebied met bosschages, struiken en bomen’ betekent. De Eese vormt samen met De Woldberg en De Bult een hoger gelegen bosrijk gebied ten noorden van Steenwijk.
Tussen 1141 en 1263 lag hier een nederzetting en in 1340 is er sprake van een heer van Eese. In de 15de eeuw werd het tot heerlijkheid verheven en kreeg het een eigen schoutambt.
In 1622 volgde de officiële opheffing, maar tot 1795 ging men door met het rechtspreken. Tussen 1923 en 1942 was het landgoed in het bezit van Jhr.
Mr. Dr.
H.A. van Karnebeek. Het wegdorp Eesveen, ten westen van De Eese, is ontstaan op de woeste gronden van de heer van Eese, waar in 1340 voor het eerst van turfwinning sprake was.
Na de vervening werd het vanaf 1830 een gebied met gemengde landbouwbedrijven.
