(~ loens, beetje scheel),
1. vals, nep: De sefeur had heilegoar gein loene nummir gehad en faur dat se weg woare hadde de grandegirs ’t nummir al genauteird, SMIS4 271;
2. kwaad, nijdig: ‘Mag ik wat van je drinken, pik?’. Ik ... zeg: ‘Jazeker meid, zuip jij de spoelbak maar leeg.’ Toen was dat mens me toch loene, zeg, P. Paul 32.
