heuvelrug ontstaan door de opstuwende werking van landijs. Een stuwwal bestaat dus niet uit door het landijs afgezet materiaal, maar uit oudere fluviatiele afzettingen.
Delen van Midden-Nederland worden gekenmerkt door stuwwallen, o.a. Salland, het Rijk van Nijmegen, de Utrechtse heuvelrug en de Veluwe. Het Montferland bestaat uit een stuwwal die dusdanig met afzettingen van smeltend ijs bedekt is, dat hij moeilijk als zodanig te herkennen is. Het Gaasterland is een stuwwal waarbij ook grondmorene mee opgestuwd is (keileem). De Ned. stuwwallen bereiken op enkele plaatsen (Veluwe) hoogten van 100 m +NAP. Vooral de lagere delen van de stuwwallen zijn later bedekt met dekzanden.
Plaatselijk ging dit zand stuiven, wat geleid heeft tot de vorming van stuifzanden en landduinen, o.a. Kootwijker Zand, Harskamper Zand.
