Wat is de betekenis van vastentijd?

m. tijd van de veertigdaagse Vasten.

tijd bestemd om te vasten. periode waarin men zich om geloofsredenen onthoudt van of matigt in het gebruik van voedsel, drank en genotsmiddelen; in het bijzonder: periode van veertig dagen voor soberheid en inkeer die in het katholieke kerkelijk jaar begint op Aswoensdag en eindigt op paaszaterdag; tijd bestemd om te vasten. Voorbeelden:...

vastentijd - Zelfstandignaamwoord 1. tijd waarin gevast wordt 2. christelijke (religie) veertigdagentijd, periode van veertig dagen tussen Aswoensdag en Pasen waarin gevast wordt Woordherkomst samenstelling van vasten en tijd

s., fêsteltiid.

m. (de tijd der 40-daagse vasten); zie v a s t e n 2.

Heilige, ➝ Vasten.

m., (r.-k.) de veertigdagentijd, boetetijd ter voorbereiding op het paasfeest. De vastentijd is ontstaan naar aanleiding van het feit dat na het Edict van Milaan (313) de grote massa tot het christendom overging en men deze stroom wilde voorbereiden op de doop tijdens de paaswake (catechumenaat). Daarnaast kreeg de (veertigdaagse) vastentijd de be...

...

...