Wat is de betekenis van rand?

m. (-en), 1. grens of omtrek van een vlak (meestal van een vlak dat een voorwerp is of deel uitmaakt van een voorwerp): de randen van de steen; de rand van het woud, de zoom; de rand van het vliegveld; bij muntstukken, penningen en derg.: het smalle vlak begrensd door de omtrekken der beide zijden: munten met een gladde...

rand - zelfstandig naamwoord 1. buitenste strook ♢ hij ging op de rand van het bed zitten 1. van de hoed en de rand weten [goed op de hoogte zijn] 2. bovenste gedeelte van ho...

Rand - over de rand schuiven, vallen: gezegd van een bericht dat de krant niet meer heeft gehaald omdat deze overvol was. Eigenlijk een verwijzing naar het loodzetsel dat vergaard werd op steen (vgl. aan steen): overtollige regels vielen van de opmaaktafel af. Je moet dus heel flexibel zijn, en het zal zeker gebeuren dat je de hele week bezig bent...

rand - Munt van Zuid-Afrika.

Zuidafrikaanse munteenheid

buitekantse omtrek van ‘n voorwerp; kant; grens, soom.

s., rânne; (van hoed), skaed (it).

the Rand, de Witwatersrand [in Z. A.].

m. randen (buitenste omtrek; omlijsting; boord, kant): de rand v. e. afgrond; de rand v. e. woud; de randen v. e. tafel; de rand v. e. behangsel; fig. aan de rand des grafs; op de rand des verderfs, de ondergang nabij.