Wat is de betekenis van piek?

I. m. (-en), prik, steek: hij gaf mij een piek met zijn lineaal. II. (<Fr.), v. (-en), 1. kegelvormige bergtop: de piek van Teneriffe; 2. wat puntig uitsteekt, inz. een opstaand of uit het kapsel vallend bosje haar: je mag die piek wel eens afknippen; de piekjes van de hop komen al boven de grond; 3. ruimte in...

1) (1906) (Barg.) gulden. Verwijst naar het beeld van de Nederlandse Maagd (als symbool van de vrije republiek sedert 1681) en afgebeeld (op één kant van de zilveren gulden) met een lans of piek (zie bijv. citaat uit De Volkskrant. 1991). De term was aan het begin van de twintigste eeuw eveneens populair in de studententaal. Ook wel:...

Zie Pike

gulden In 1906 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, De Boeventaal van Köster Henke. Köster Henke vermeldt zowel piek, piekelman als pieterman voor ‘gulden’. Als voorbeeldzin geeft hij: ‘Dat was de man vier piek.’ De herkomst van piek is niet met zekerheid bekend. Men brengt het in verband met ...

Certificaat voor stille producten en voertuigen. De vrachtwagens en andere transportmiddelen die gebruikt worden bij het laden en lossen moeten voldoen aan de toegestane piekniveaus. Om zichtbaar te maken dat een voertuig of een ander transportmiddel stil is, hebben BMWT, FOCWA en RAI de Stichting Piek-Keur opgericht. Stichting Piek-Keur heeft een...

piek - zelfstandig naamwoord 1. het hoogste punt ♢ hij heeft de piek van de berg nog niet bereikt 1. de vakantiepiek [de tijd waarin de meeste mensen met vakantie zijn] 2. pl...

Piek - de piek (zijn piek) schuren: deserteren, vluchten. Eig. gezegd van een soldaat die onder het voorwendsel van zijn piek ( = lans met een platte ijzeren punt) te moeten schuren zich verwijdert en niet meer terugkeert (Stoett). Huizinga geeft een andere uitleg: wie met de piek ten strijde moest trekken, hield haar geveld. Wie haar schuurt, d.i...

(zn) capuchon WB.

piek - Speren met een stalen kop met een zeer scherpe punt en soms met een haak of een punt aan de zijkant, doorgaans 5 tot 6 meter lang en met een kleine blad- of ruitvormige kop; door de infanterie gebruikt als afweermiddel tegen de cavalerie van het eind van de 15e eeuw tot halverwege de 17e eeuw.