Wat is de betekenis van Ontroeren?

(ontroerde, heeft en is ontroerd), 1. aandoen, in het gemoed treffen, hetzij door verblijdende of bedroevende omstandigheden: geen kwelling zeil mijn vrij gemoed ontroeren; zijn woorden hadden haar nog meer ontroerd. 2. (onoverg., w. g.) aangedaan worden: ontroer dan, aarde, en gruw!

ontroeren - Werkwoord 1. (ov) gevoelens van medeleven, vertedering of getroffenheid oproepen ♢ Onwillekeurig werd hij ontroerd door de aanhankelijkheid waarmee het kind hem begroette. Woordherkomst Afgeleid van roeren met het voorvoegsel ont-

ontroeren - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-roe-ren 1. hem in zijn gevoel treffen met iets fijns of verdrietigs ♢ die film ontroerde mij erg Regelmatig werkwoord: ont-roe-ren ik ontroer ...

v., oandwaen, yn 't moed taeste.

ontroerde, h. (1), i. (2) ontroerd (1 aandoen; treffen; 2 aangedaan worden): 1 ieder der aanwezigen ontroeren; 2 de vrouw ontroerde diep.

(‘roerən) (ontroerde, ontroerd) 1. (heeft) aandoen, treffen : zijn woorden hadden haar ontroerd; een -d toneel. 2. (is) aangedaan worden : de vrouw ontroerde tot bezwijmens toe.

(ontroerde, heeft en is ontroerd), aandoen, in het gemoed treffen, hetzij door verblijdende of bedroevende omstandigheden: zijn woorden hadden haar zeer ontroerd.

(ontroerde, heeft en is ontroerd), aandoen, treffen hetzij door verblijdende of bedroevende omstandigheden : geen kwelling zal mijn vrij gemoed ontroeren; zijne woorden hadden haar nog meer ontroerd; aangedaan worden: ontroer dan, aarde, en gruw ! ONTROERING, v. (-en).

...