Wat is de betekenis van oneigenlijk?

2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Oneigenlijk

bw. bn., 1. niet in eigenlijke zin genomen, figuurlijk, overdrachtelijk: de oneigenlijke betekenis van een woord; 2. niet datgene zijnde wat de naam aanduidt: een oneigenlijke breuk, waarbij de teller een veelvoud is van de noemer; — (taalk.) oneigenlijke samenstellingen.

2025-07-28
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

oneigenlijk

oneigenlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet overeenkomend met de oorspronkelijke bedoeling 2. niet overeenkomend met de oorspronkelijke betekenis 3. (letterkunde) figuurlijk Woordherkomst afgeleid van eigenlijk met het voorvoegsel on- Antoniemen eigenlijk

2025-07-28
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

oneigenlijk

oneigenlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-ei-gen-lijk 1. voor iets anders dan waar het voor bedoeld is ♢ hij maakt een oneigenlijk gebruik van deze voorziening 1. oneigenlijke argumenten [d...

2025-07-28
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

oneigenlijk

bn., bw. (niet in eigenlijke zin, figuurlijk; niet datgene zijnde, wat de naam aanduidt): het oneigenlijk gebruik van woorden en uitdrukkingen; rekenk. een oneigenlijke breuk, waarvan de teller een veelvoud is v. d. noemer b.v. 12/4; een woord oneigenlijk opvatten.

2025-07-28
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Oneigenlijk

(wisk.) heet een breuk, als zijn teller een veelvoud is van den noemer. Een macht heet o., als de exponent niet gelijk is aan een positief geheel getal. Oneigenlijke punten is een andere benaming voor oneindig verre punten (→ Oneindig). Voor oneigenlijke integraal, zie → Integraal.

2025-07-28
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

oneigenlijk

(on'eigələk) bn. en bw. 1. niet in eigenlijke, letterlijke zin : het gebruik der woorden; iets verstaan. Syn. → figuurlijk. 2. niet datgene zijnde wat de naam zegt : een -e samenstelling; een -e → breuk.

2025-07-28
Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Oneigenlijk

Oneigenlijk - 1) breuk: een breuk heet oneigenlijk, wanneer de noemer op den teller deelbaar is, zoodat de breuk tot een geheel getal kan herleid worden: bijv. 15/3 = 3. — 2) element; in de projectieve meetkunde spreekt men van het snijpunt van twee evenwijdige lijnen, de snijlijn van twee evenwijdige vlakken; daarbij voert men deze punten en lijne...

2025-07-28
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

oneigenlijk

bw. en bwn., niet in eigenlijke zin genomen, figuurlijk, overdrachtelijk: de oneigenlijke betekenis van een woord; niet datgene zijnde wat de naam aanduidt, (wiskunde) grootheden die tot een bepaalde categorie gerekend worden zonder aan de oorspronkelijke gegeven definitie te voldoen (e); (taalkunde) oneigenlijke samenstelling; — gebruik va...

Wil je toegang tot alle 11 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Oneigenlijk

Oneigenlijk bw. bn. niet in eigenlijken zin genomen : moeten wij dit eigenlijk verstaan of oneigenlijk ?; — niet datgene zijnde wat de naam der zaak aanduidt: eene oneigenlijke breuk, waarbij de teller een veelvoud is van den noemer; — (taalk.) oneigenlijke samenstellingen.