Wat is de betekenis van Kenteren?

(kenterde, heeft en is gekenterd), I. overg., (w. g.) 1. doen kantelen: een balk kenteren; — een schip kenteren, overzij halen (b.v. om het te herstellen) ; 2. overladen (goederen van het ene schip in het andere); II. onoverg., 1. (van een vaartuig) kantelen, omslaan door verplaatsing van het zwaartepunt ; — omrollen...

Kenteren - ook omslaan, → kapseizen.

v., kenterje, kinterje, kantsje, kantelje, omteare.

kenterde, h. (1), i. (2) gekenterd (1 doen kantelen, omrollen; v. goederen: overladen door ze te kantelen; 2 kantelen, omslaan, omrollen): 1. een kist kenteren, een balk kenteren; een schip kenteren, opzij halen teneinde het te herstellen; 2. een schuit kan kenteren; het tij kentert, verandert.

('kentәrәn) (kenterde, gekenterd) [kant] I. (heeft) 1. doen kantelen, omrollen: een balk -. 2. kantelend overladen: goederen op een ander schip -. 3. op zijde halen om het van onderen schoon te maken: een schip -. II. (is) 1. kantelen: het schip kentert. 2. over zij gaan, omslaan: een schip kan -. 3. omslaan, veranderen nl. a. van het...

(kenterde, heeft en is gekenterd), I. (overg.) 1. doen kantelen: een balk —; een schip —, overzij halen (b.v. om het te herstellen); 2. overladen (goederen van het ene schip in het andere); II.(onoverg.) 1. (van een vaartuig) kantelen, omslaan door verplaatsing van het zwaartepunt; omrollen; 2. het tij kentert, het slaat om, de e...

Kenteren, - 1) omslaan van een vaartuig, 2) kenteren van het tij, wanneer de eb overgaat in den vloed of omgekeerd.

afl. van kant, evenals kantelen: op een anderen kant wenden ; de kentering tusschen de passaten = de wending, de verandering van richting. Bij Da Costa: ,,Dan kentert de kans”.

kenteren ww. '(doen) omwentelen' categorie: leenwoord Vnnl. kenteren 'een schip op de zij leggen, keren (op het droge)' [1671; WNT], onovergankelijk 'zich omwentelen, zich omkeren' in wanneer de winden begonden ('begonnen') te wijfelen, en de stroomen te kenteren [1676; WNT weifelen], overdrachtelijk 'ver...