Wat is de betekenis van Hollands?

I. bn., 1. van, uit, als in het gewest Holland : de Hollandse steden, de Hollandse waterlinie; 2. Nederlands : een Hollandse jongen; de Hollandse schilderschool; Hollandse uitdrukkingen; 3. in verschill. techn. ben.: de Hollandse kijker, kijker van Galileï, met slechts twee glazen; — (pap.) Hollands papier...

Hollands - Zelfstandignaamwoord 1. (taal) Nederlands zoals gesproken in Holland 2. (informeel), (taal) Nederlands, Germaanse taal die veel wordt gesproken in Nederland en Vlaanderen Hollands - Bijvoeglijk naamwoord 1. (demoniem) van, uit, als in Holland 2. (demoniem) Nederlands Woordherkomst Afgeleid van Holland...

1. -e averijen, onder zeelieden een eeuwenoude ben. voor syfilis en gonorroe. 2. -e ziekte, in politieke kringen een ironische ben. voor de terughoudende opstelling van Nederland ten aanzien van de plaatsing van kernwapens. Deze houding werd vergeleken met een besmettelijke ziekte, want zij zou ook andere landen beïnvloeden en zo de positie van de...

Hollands - Verwijst naar de cultuur van de moderne natie der Nederlanden, of in het algemeen naar de culturen die hebben bestaan op hetzelfde grondgebied in Noordwest-Europa aan de Noordzee. De term ‘Hollands’ wordt vaak gebruikt om de cultuur van de noordelijke historische Nederlanden te onderscheiden van ‘Vlaams’, waarmee...

bn., (veroud., i.h.b.:) in Hollands geld (toegevoegd achter een geldbedrag). Dat maakt omtrent zes honderd twee en twintig duizend acht honderd Guldens Hollandsch (Hartsinck 1770: 721). - Etym.: Oudste vindpl. Herlein 1718: 129) (twe dutten Hollands). Het stond tegenover Surinaams (2). Het onderscheid was/is nodig, omdat de namen van de munten en d...

adj., Hollânsk.

Hollandse jenever.

1. (van Holland), zn. in de 2e nvl., b.v. Hollands grond, Hollands welvaren; 2. bn.: een Hollandse stad, Hollandse kaas, uit of van Holland; Hollandse haring; 3. bw.: Hollands degelijk; 4. o.; de taal van het gewest Holland; de Ned. taal: zegsw. iem. in goed Hollands iets zeggen, onverbloemd.

1. bn. (als van), eigen aan, in, uit, betreffende Holland of de Hollanders; een -e jongen; -e kaas, haring; de -e schilderschool; konijn. ➝ kijker, papier. 2. o. Hollandse taal, Nederlands: iemand iets in goed zeggen, in ronde taal, rechtuit. 3. bw. op zijn Hollands: degelijk.