Wat is de betekenis van getuigen?

getuigen - Werkwoord 1. (inerg) ~ over: een veelal beëdigde verklaring afleggen ten aanzien van de ware toedracht van een zaak ♢ Hij zal daarover getuigen kunnen. getuigen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord getuige Woordherkomst Afg...

getuigen - regelmatig werkwoord uitspraak: ge-tui-gen 1. (onder ede) vertellen wat je hebt gezien, gehoord of meegemaakt ♢ hij getuigde dat de man drie keer schoot 2. het laten zien, er blijk van geven ...

v., tsjûgje.

getuigde, h. getuigd (1 als getuige een verklaring afleggen inz. voor den rechter; 2 laten blijken, tonen): 1. velen getuigden, dat Hij Lazarus uit de dood had opgewekt; voor iem. getuigen, tegen iem. getuigen; 2. zijn grijze haren getuigden, dat hij reeds ver in jaren gevorderd was; zegsw. de geest getuigt, men is bezield, geïnspireerd; van i...

(gə'tuigən) (getuigde, heeft getuigd) 1. als getuige verklaren: laat die wat er eigenlijk gebeurd is ; voor de rechter tegen, voor iemand -; valselijk-; van de waarheid -. → geest. 2. meespreken : van iets kunnen -; van iets weten te -. 3. pleiten: alles getuigttegen hem ; in iemands voordeel, voor iemand -. 4. blijk geven: zijn werken...

In iedere rechtszaak, zowel van burgerlijken als van strafrechtelijken aard, kunnen de partijen zich tot staving van hun beweringen op getuigen beroepen. Deze getuigen moeten op de voorgeschreven wijze voor den rechter geroepen worden (gedagvaard, heet dat) en moeten zweren of beloven (zie: Eed), dat zij de gehele waarheid en niets dan de waarheid...

(getuigde, heeft getuigd), 1. (overg.) als getuige verklaren, bevestigen; 2. (absol.) als getuige een verklaring afleggen: velen getuigden tegen hem; bij vergelijking van zaken: alles getuigt tegen haar, spreekt in haar nadeel; de geest getuigt, de Heilige Geest spreekt, bezielt, men is geïnspireerd; (vaak scherts.) hoe is het, wil de geest ni...

getuigen ww. 'als getuige verklaren; blijk geven van' categorie: geleed woord Mnl. getugen 'verklaren, getuigen' [1240; Bern.], gelijc dat hier vore getuget es 'zoals hiervoor verklaard is [1271-72; CG I, 211], deghene die dat sach, hi ghetuget 'hij die dat gezien heeft, legt er getuigenis van af, vertelt erover...

GETUIGEN, (getuigde, heeft getuigd), als getuige eene verklaring afleggen, verklaren, bevestigen: velen getuigden valschelijk tegen hem; de schare getuigde dat hij Lazarus uit het graf geroepen werd; alles getuigt tegen haar, spreekt te haren nadeele; — daarvan kan ik getuigen, ik weet er van mee te spreken; — de geest getuigt, de Heil...