Wat is de betekenis van getijde?

getijde - Zelfstandignaamwoord 1. (astronomie) de periodieke verandering van de waterstand ten gevolge van de stand van de maan ♢ In de Noordzee zijn de getijden niet zo extreem als op de Bretonse kust. 2. (religie) een van de acht officies die het dagritme van een klooster bepalen ...

getijde - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-tij-de 1. de afwisseling van hoog en laag water bij de zee ♢ wat voor getijde is het nu? Zelfstandig naamwoord: ge-tij-de het getijde de get...

Tijdperk, tijdruimte. Ook tijdperk, dat geregeld terugkomt. Feestgetij, wraakgetij, hooggetij, getijdenboek, jaargetijde, daggetijde, eeuwgetijde. De tooi der getijden. Getijdentafel. Vischgetij (eb of vloed, dag of nacht, waarin het beste gevischt kan worden).

(gə'tijdə) o. (-n) [tijd] I. Eig. tijdruimte : de vier -n van het jaar; jaar-. II. Metn. 1. geregelde afwisseling in het stijgen of dalen van het zeewater, tweemaal binnen de tijdruimte van 24 uur; hoog, laag, vallend -. Gez. als 't getij of ’t tij verloopt, verzet men de bakens, bij veranderde omstandigheden, treft men andere...

GETIJDE, o. (-n), ook GETIJ, in Zuidn. GETIE, eene bepaalde tijdruimte: de vier getijden (of jaargetijden), lente, zomer, herfst en winter; wat zijt gij (het Haagsche bosch) schoon in elk getij; (Zuidn.) elk der vier deelen van den dag, die door een maaltijd gescheiden zijn, (ook) het maal zelf: een getie is 21/2 uur werkens; het getie nadert; tijd...

...