Sovjetrussisch econoom en politicus.
Pavlov kreeg zijn eerste belangrijke politieke post in 1989, toen hij door Michail Gorbatsjov tot minister van Financiën werd benoemd. Hij verzette zich tegen het in de herfst van 1990 bekendgemaakte plan van de econoom Stanislav Sjatalin, dat de Sovjetunie binnen vijfhonderd dagen van een planeconomie naar een vrije-markt-economie zou leiden. Hoewel het financieringstekort tijdens Pavlovs bewind enorm toenam, werd hij in januari 1991 tot premier benoemd. Hij voerde een gedeeltelijke geldhervorming door, die weinig effect had. Kort daarna beschul-digde Pavlov westerse banken ervan een complot te hebben gesmeed om de roebel te destabiliseren. In juni 1991 vroeg hij, gezien de wanhopige economische situatie, de Opperste Sovjet hem extra bevoegdheden te verlenen. Zijn verzoek werd gezien als een poging de macht over te nemen en daarom afgewezen.
Pavlov maakte deel uit van het Staatscomité voor de noodtoestand in de Sovjetunie, dat in augustus 1991 een staatsgreep tegen Gorbatsjov pleegde. Hij trad echter op de tweede dag van de coup wegens gezondheidsredenen af. Na het mislukken van de staatsgreep werd Pavlov eerst in een ziekenhuis onder bewaking gesteld en vervolgens gearresteerd.
In april 1993 begon een proces tegen de leden van het comité. Het proces werd echter voor onbepaalde tijd verdaagd, toen een van de aangeklaagden wegens hartklachten verstek had moeten laten gaan. Op 23 februari 1994 werd door conservatieve leden van het parlement een amnestiewet aangenomen. Als gevolg hiervan werden de coupplegers op 1 maart 1994 vrijgelaten.
