Een rechts-nationalistische poging tot staatsgreep te Berlijn in maart 1920.
Toen de pas aangetreden regering van de Weimar-republiek de Freikorpsen wilde ontbinden, trokken ontevreden Freikorpseenheden naar Berlijn en riepen de rechtse nationalist Wolfgang Kapp uit tot rijkskanselier en minister-president van de deelstaat Pruisen. De wettige regering vluchtte naar Dresden en later naar Stuttgart. De Reichswehr, het officiële Duitse leger, dat verplicht was de regering te beschermen, hield zich in dit machtsconflict tussen regering en putschisten afzijdig. Met behulp van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands en de vakbonden slaagde de regering erin een algemene staking uit te roepen, die het land zo effectief lam legde, dat de staatsgreep al na vier dagen mislukte. Kapp vluchtte naar Zweden. De Putsch mislukte ook omdat Kapp geen aansprekend programma kon presenteren.
Ongeveer twee jaar later keerde hij doodziek naar Duitsland terug. Kapp werd beschuldigd van hoogverraad, maar stierf voordat het proces was begonnen.
