Britse admiraal, bekend geworden in de Eerste Wereldoorlog.
Jellicoe werd in Southampton geboren. Hij kwam al als dertienjarige jongen bij de marine en maakte gestaag carrière. Als commandant van een Brits slagschip was hij in 1900 betrokken bij de onderdrukking van de Bokseropstand in China, waarbij hij zwaargewond raakte. Van 1914-16 was Jellicoe admiraal van de Grand Fleet die tot taak had de Duitse vloot in de Noordzee te blokkeren. De Slag bij Jutland (31 mei-1 juni 1916) tussen beide vloten eindigde onbeslist, wat sommigen aan de voorzichtigheid van admiraal Jellicoe weten. Hij werd vervangen door admiraal Beatty. Van 1916-18 was Jellicoe First Sea Lord, de hoogste (ere)functie bij de Britse marine. Hij had enige invloed op de strategische planning van de marine en was betrokken bij het invoeren van het konvooisysteem, dat wil zeggen dat groepen koopvaardijschepen voortaan tegen aanvallen van onderzeeboten werden beschermd door marineschepen (duikbootoorlog). In januari 1918 werd Jellicoe door premier David Lloyd George aan de kant gezet.
Na de Eerste Wereldoorlog was Jellicoe gouverneur-generaal van Nieuw-Zeeland (1920-24) en wijdde hij zich aan het schrijven van krijgskundige verhandelingen.
